نیستیُ از غربتِ من
سر در نمییاره کسی
عشقتُ داد می زنم
به دادِ من نمی رسی

کاشکی بیدارم کنی از
کابوسِ تنها شدنم
یا که یه شب میونِ خواب
روحم جدا شه از تنم

اونا که ما رُ دیدنُ
گفتن چقدر به هم میان
نیستیُ و با نبودنت
با من مثه غریبه هان

نیستی ببینی که من از
تمومِ شهر دلخورم
نیستی ازم دفا(ع) کنی
از همه حرف می خورم

هر کی اومد به من مثه
یه دیوونه نگاه کرد
تنهاییمُ ادامه داد
تنهام گذاشت توو غمُ درد

تصویرِ من توو آیِنه
اون که می خوادُ نداره
اینجا دیگه آخرشه
هر کی یه جا کم میاره

اونا که ما رُ دیدنُ
گفتن چقدر به هم میان
نیستیُ و با نبودنت
با من مثه غریبه هان

نیستی ببینی که من از
تمومِ شهر دلخورم
نیستی ازم دفا(ع) کنی
از همه حرف می خورم