همیشه توی این خونه به دیدار تو خوش بودم
محاله دیدنت اما به این احساس آلودم
نمیشه حتی یک روزو بدون فکر تو سر کرد
یه مرداب پر از دردم گل نیلوفرم برگرد
نمیدونم چرا وقتی قدم تو خونه میذارم
به دیوارای این خونه یه احساس بدی دارم
تو رفتی اما آه تو همیشه بی تو میمونه
گرفتار یه نفرین شب تنهایی خونه
گرفتار یه نفرین شب تنهایی خونه

دلم تنگه ولی ای کاش از احساسم نمیخوندم
میدونم با صدام بازم دل زیباتو رنجوندم
چه خاطرات خوبی بود خیال خام آینده
دلم میگیره و از درد جهان چشماشو میبنده
تمام لحظه هامونو پی آرامشم گشتم
تو دیگه نیستی اما من به خونه برگشتم
نذار نفرین دیروزت همه چیزو بسوزونه
خودت میفهمی چی میگم یه آهی داره این خونه
خودت میفهمی چی میگم یه آهی داره این خونه