من در دل خود جز غم عشق تو ندارم
ديوانه ى عشق توام و چاره ندارم
سالار غزلخانه ى عشاق جهانم
در دام تو افتاده ام و دانه ندارم
چنگى به دل ما بزن اى دف زن عاشق
بگذار نفس تازه كند ناله ى زارم
سنگين شده بار غم هجران تو بر دل
اين زخمه تحمل نكند رشته ى تارم
بيچاره دلم خون شد و دلدار نيامد
من بلبل پاييزم و گلخانه ندارم
سر تا قدمم در تب اين فاصله ها سوخت
بر باد فنا رفته همه دود و غبارم
