بشینِ کنارِ من ، توو سرمه ی سکوت حرفات رو روشنه
گرمم با واژه هات ، گیرم که صد دفعه چاییم یخ کنه
حرفاتو کِش بده من تشنه تر بشم ، تازه سرِ شبه
وقتی کنارمی دنیا قشنگه و اوضاع مرتبه ، اوضاع مرتبه
اون بخشِ روحتو که بکرِ مثل مِه ، حل کن توو گفت و گو
من رو ورق بزن با پلک روشنت ، آروم و مو به مو
میشه کنارِ تو یه جوری حرف زد ، که شب لگد نشه
که گل نترسه و باغ از حوالی پاییز رد نشه ، پاییز رد نشه
چایی دوم رو میریزم و صدات ، توو خونه جاریه
من عاشقِ تو ام ، این یه جنونیه که اختیاریه
چایی دوم رو میریزم و صدات ، توو خونه جاریه
من عاشقِ تو ام ، این یه جنونیه که اختیاریه
اختیاریه



رستاک
اختیاریه