منو رد کن از این کابوس
از این دنیای بیهوده
از اینکه حس کنم هرکس
کنارم جای تو بوده

خلاصم کن از این دوری
که صبرم رو به پایانه
مث آرامشی هستم
که نزدیک یه طوفانه

من از روزای دور از تو
از این تکرار بیزارم
من انقدر تو قفس بودم
که از دیوار بیزارم

میخوام گم شم تو رویایی
که حس بودنت باشه
تموم عمر من صرف
تماشا کردنت باشه

من و این همه تنهایی
که رو دوشم آواره
پیش من باش قلب من
از نبودت بیزاره