آدما بدن روزا دزدی میکنن شبا روی همن
آدما بدن
میره مکه تویه دستش پره سنگه سره وقتش
نمازشو خوند نکرد ترکش ولی بازم میاد بویه گندش
زن داره شبا با دافیا میره گردش مست و پاتیل سره صبح میره مسجد
حاجی تاجره تجارت کش آره پره گردنش
آدما بدن منکره هم منکره من منکره عدل
منکره خدای حق ولی میپرستن پولو چرتکه به نقد
من اینارو کم ندیدم شاید باید زندگیرو سخت نگیرم
ولی باز خودکارم مینویسه میبینه آدما بدن

چی گفته خدا
همه پیه جنگ پیه نفع شخصی ولی چی گفته خدا
دنیامونه وارونه آدما و قانونش
تو هم میشی مثل او مثل خیلیا وقتی که بری تویه آغوشش

رپ میکنم رویه تاولایه دفتر آدما بدن باوراشون خفن
مغزی پر لایه قاتلایه شهرم زنده نموند چون عاقلا تو شکن
عابرا ماشینا بینشونه جدول دینه من ادا شد بتون لابهلایه چند خط
آدما بدن کم فرهنگ بی هنر عروسک قصمو زدن نفهمن
آدما بدن کم ارزش عوضش دنیارو خوردن به حکم فرجش
کلی زورو زدن وکم بوده اثرش
نه ماه بعد همه جا میپیچه خبرش زندگی شیرینه به طعم لجنش

چی گفته خدا
همه پیه جنگ پیه نفع شخصی ولی چی گفته خدا
دنیامونه وارونه آدما و قانونش
تو هم میشی مثل او مثل خیلیا وقتی که بری تویه آغوشش

در کل آدما بدن کم نه نه نه خیلی بیشتره اونی پیروزه که نمیگه ریش بده
اینجا کلمه ها همه جفته همن حاجی یکیش کمه
من میونه غم جنگ هنر آدما بدن بزار ترکم کنن
زندگیم شده چند خط بلند که داد میزنم شبا تو دفتره خودم
بلکه بفهمن نفهم نمیرن لایه کفن یه آدم نفهم نپیچن
آدما بدن الکی خوشن همه الفی خلن وقتی حباب بنفش ترکید