ای تو به سامان نرسم
ای سروسامان همه تو
ای به تو زنده همه من
ای به تنم جان همه تو
من همه تو، تو همه من
او همه تو، ما همه تو
هرکه وهرکس همه تو
ای همه تو، آن همه تو
من که به دریاش زدم
تا چه کنی با دلِ من
تخت تو و ورطه تو
ساحل و طوفان همه تو
ای همه دستان ز تو
و مستی مستان ز تو هم
رمز نیستان همه تو
راز نیستان همه تو
شور تو آواز تویی
وقت و شیراز تویی
جاذبه ی شعر تو
جوهر عرفان همه تو
همّتی ای دوست که این
نامه ز خود سان بکشم
ای همه خورشید تو
و خاک و باران همه تو
بی تو به سامان نرسم
ای سروسامان همه تو
ای به تو زنده همه من
ای به تنم جان همه تو
من همه تو، تو همه من
او همه تو، ما همه تو
هرکه وهرکس همه تو
ای همه تو، آن همه تو
من که به دریاش زدم
تا چه کنی با دلِ من
تخت تو و ورطه تو
ساحل و طوفان همه تو


کوروش یغمایی
سرانجام