اين اولين بارِ كه من انقد
روزِ تولدم رو دوست دارم
يه رازي تويِ چشمِ تو پيداست
كه من ازش سر در نميارم

چقد كنارِ تو دلم قرصِ
شايد كه خوشبختي همين باشه
اين حد از آرامش طبيعي نيست
شايد جدا از اين زمين باشه

چطور دلش مياد دنيا ما دوتا رو
جدا كنه از هم جدا كنه ما رو
هيچكي نميدونه عشقي كه بين ماست
جدا نميمونه تا آخر دنياست


كنارِ تو از مرگ مي ترسم
ببين چه كاري دادي تو دستم
آروم ميشم وقتي با يه لبخند
بهم ميگي تا آخرش هستم

چقد صورت تو زيبا ميشه
وقتي كه ميخندي بين حرفات
من عاشق اون لحظه ايم كه
هوا پر شه از عطر نفس هات