ميترسم از اين سه ماهه ي سال
ديوونگي تووش واگير داره
عاشق كه باشي محاله ديگه
تا اخر فصل زندت بزاره
پاي پياده بارونو جاده
يه زخمو ياد ادم مياره
پاييزكه ميشه تازه ميفهمم
اين شهر چنتا ديوونه داره
يه جاي خالي توو زندگيمه
كه پرشدن رو اصلا بلد نيس
حالم خرابه چون مطمئنم
از دوريه من حال تو بد نيس
رنگم پريده تاثير فصله
پاييز روي چهرم نشسته
سكوت اين شهر اگه ترك خورد
منو ببخشين بغضم شكسته
پاييز شبيه يه پل چوبي
رو خاطراته كه شكنندس
فقط يه عاشق ميفهمه اينو
هواي اين فصل چقد كشندس
يه جاي خالي توو زندگيمه
كه پرشدن رو اصلا بلد نيس
حالم خرابه چون مطمئنم
از دوريه من حال تو بد نيس