تو احساست در این حد نیست ، که لبهات ادعا داره
سکوت کردم ولی این بار ، سکوت ِ من صدا داره

چی آوردی سر ِ دنیام ، خودم خسته دلم زخمی
ببین رفتم از آغوشت ، هنوز داغی نمی فهمی

توی حال ِ خودت بودی ، وقتی بغضت منو تر کرد
ندیدی گُل توی دستام ، خودش رو بی تو پرپر کرد

شکستم توو خودم اما ، پیشت بغضامو می خوردم
نخواستم دلواپس باشی ، اگه ایستاده می مردم

کجات تکیه کنم وقتی ، دلت هر لحظه می لرزه
وقتی حتی توو آغوشت ، غریبه ... بااام ... هم مرزه

نگاه کن راهمون از هم ، چه جور داره جدا میشه
عکسی که با هم انداختیم ، داره کم کم دو تا میشه

از این آشفتگی خسته ام ، من از دنیات برم بد نیست
نگو دوریم برات سخته ، تو احساست در این حد نیست