زير سقف ابر هاي سياه
تاريکه مسير بي انتها
ميرم تا برسم به ناکجا
ترک امروز لمس فردا
رسيدن هميشه سخت اما
ميرم باز اين مسيرُ تنها
دور از افکار عهدُ پيمان
همونطور که ناتوان بيان

ميرم تا برسم به اخر
ميرم تنها به سمت باور
اين همه غلط کافيه بنگر
تنها تو کابوسي بدون ياور
بايد برسي به جواب اين بار
بادي بري تا انتهاي اين راه
از خواب بپر هوشيار اگاه
تصميم با تو بدون اکراه

درگيري مدام با سفيد سياه
دور از همه از خودت جدا
دنبال يک مسير ناپيدا
درگير امروز دنبال فردا
بايد يه جايي باشه
حسمون از منطق جدا شه
بايد يه راهي باشه
نفسمون از هوس رها شه

بايد با هم بسازيم از نو
ميشه از بين برد ريشه ي دردُ
فاصله کمه تا رسيدن به نور
طاقت بيار رو پاهات بمون
با هم برسيم به حقيقت
همين مسير همين خط
با هم رد کنيم اين راه بازيکُ
روشن کنيم مسير تاريکُ