قصه مون ساده شروع شد ظهرِ یک روزِ تابستون
تو نشسته بوی تنها در پناهِ بیدِ مجنون
داشتی زمزمه می کردی یه ترانه از قدیما
من نگاهم رو لبات موند وقتی خوندی عاشقیم ما
بوی آزادی رو میداد هر کلام تو دستای باد
پر از آرامش و اما تو صدات شکوهِ فریاد
من به خوابم دیده بودم توی رویاهای دورم
که تو میرسی یه روزی بی تو خیلی سوت و کورم

تویی سنگِ صبورم آشنای راهِ دورم
تویی سنگِ صبورم آشنای راهِ دورم

قصه مون ساده شروع شد ظهرِ تابستونِ شیرین
هنوزم تو دستِ باده عطرِ اون آهنگِ دیرین
من به خوابم دیده بودم توی رویاهای دورم
که تو میرسی یه روزی بی تو خیلی سوت و کورم

تویی سنگِ صبورم آشنای راهِ دورم
تویی سنگِ صبورم آشنای راهِ دورم
تویی سنگِ صبورم آشنای راهِ دورم
تویی سنگِ صبورم آشنای راهِ دورم