چو مجنون گیرم از، عاشقان نشانه کعبه
دلِ بشکسته را، می برم به خانۀ کعبه
شکایت می برم، از تو بر خدای تو
زان همه بلای تو، تا رسد او به دردم
در آن آشفتگی، با دلی شکسته تر
گریه ها کنم که در،اشک خود غرقه گردم
آنجا اگر، اشکی چکد بر دیده ی، غمدیده ای، سیلی به پا نماید
آنجا اگر، آهی کشد، دلداده ی، افتاده ای، دود از فلک بر آید
در آن مدهوشی، من از خدا، خواهم تو را، عاشق کند، عاشقِ رسوا
چو در عاشقی، دیدی بلا، رو می کنی آنگه تو بر کعبۀ دل ها
چو مجنون گیرم از، عاشقان نشانه کعبه
دلِ بشکسته را، می برم به خانۀ کعبه
شکایت می برم، از تو بر خدای تو
زان همه بلای تو، تا رسد او به دردم
در آن آشفتگی، با دلی شکسته تر
گریه ها کنم که در،اشک خود غرقه گردم