کاش قلبم یه کمی جراءت داشت
کاش میشد به تو می فهموندم
کاش می شد تو بدونی تنهام
کاش عکساتو نمی سوزوندم
کاش، ای کاش تو پیشم بودی
کاش تو عاشقِ من می موندی
من که همسایه ی دیوار شدم
کاش پاهامو نمی لرزوندی
کاش پاهامو نمی لرزوندی
وقتی اینجوری قَسَم می خوردی
من دروغ تورو می فهمیدم
تورو محکم عزیزم بغلت می کردم
چون از این فاجعه می ترسیدم
کاش می شد که بگی، بگی این کابوسه
کاش دنیا به عقب برگرده
بشی اون آدمِ، آدمِ مغروری که
منو بی دقدقه عاشق کرده
من جداییتو نه باور کردم
نه کسی جای تو، توو دنیامه
این چروکی که رو گونم مونده
خطِ جاری شدنِ اشکامه
تو رو با عشق صدا می کردم
تو به من هر چی دلت خواست بگو
بگو حتّی اگه برگشتی نیست
هر چی می خواد بشه، راست بگو
وقتی اینجوری قَسَم می خوردی
من دروغ تورو می فهمیدم
تورو محکم عزیزم بغلت می کردم
چون از این فاجعه می ترسیدم
کاش می شد که بگی، بگی این کابوسه
کاش دنیا به عقب برگرده
بشی اون آدمِ، آدمِ مغروری که
منو بی دقدقه عاشق کرده